SKAZANE NA OGIEŃ, reż. Dorota Bielska, premiera – Instytut Grotowskiego, Brzezinka
Performatywny spektakl teatralny dla widzów dorosłych
Mówi o wiedzy, mądrości i historii kobiet – artystyczna rehabilitacja CZAROWNICY. Temat zgłębiany w wymiarze duchowym i etycznym… Czarownicom należy się pogrzeb – rytuał dziadów lub bab raczej…
Scenariusz powstał w oparciu o książki: Jacob Sprenger, Heinrich Kramer “Młot na czarownice”, Erica Jong “Czarownice” oraz wiele innych, składa się też z krótkich cytatów ze znanych dzieł literackich (np. Goethe “Faust”) oraz pieśni i piosenek ludowych, a także utworów współczesnych i improwizacji aktorek.
Teatr alternatywny, nie bazujący na narracji tekstowej, poszukujący, interdyscyplinarny. Forma spektaklu jest kolażem różnych stylów teatralnych. Bardzo ważne jest w nim przenikanie słowa, śpiewu, tańca i ruchu. Muzyka tworzona na scenie z wykorzystaniem instrumentów pochodzenia etnicznego. Zarówno w warstwie wizualnej, jak i muzycznej, spektakl próbuje łączyć tradycję i ludowość z nowoczesną estetyką, tworząc most semiotyczny pomiędzy baśniowością a światem realnym współczesnej kobiety.
Czarownica, rozpatrywana jako archetyp jest szczególnie istotnym aspektem osobowości kobiety. Jeżeli czarownica łączy się z siłą, urodą, brzydotą, seksem, aseksualnością, menstruacją, magią, naturą, księżycem, kotem, nocą, ze strachem, odwagą, z ziołami, urokami, wolnością, niezależnością i z wyraziście wypowiadanym “JA”… jako figura symboliczna wpływa na proces samookreślenia siebie jako kobiety. Czarownica jest nam – kobietom potrzebna!
scenariusz i reżyseria: Dorota Bielska
scenografia: Mateusz Mirowski
muzyka: Sambor Dudziński i Katarzyna Tercz
ruch sceniczny: Joanna Wolańska
współpraca dramaturgiczna: Piotr Wołujczyk
plakat i grafiki promocyjne: Rafael Akahira
realizacja filmowa, filmy promocyjne: Patrik Eriksson
obsada: Wioletta Akahira, Katarzyna Pałka, Emilia Szepietowska, Anna Rakowska, Karolina Zajdel oraz Zuzia Bielska